Thursday 11 December 2014

Μαθηματικά, Μουσική, Ελληνική Γλώσσα


Μαθηματικά και Μουσική υπάρχουν, ζουν και ενεργούν  σε παράλληλη μορφή, ενώ εγώ θα έλεγα  σαν δίδυμα  αδέλφια.  Γιατί και τα δύο έχουν ως κύριο στοιχείο την αρμονία, που το ένα λύνει προβλήματα πάσης τεχνικής φύσεως, ενώ το άλλο ομορφαίνει και ανυψώνει το συναίσθημα  του καλού αποδέκτη. Τολμώ  δε να είπω ότι ανυψώνει η μουσική τον άνθρωπο  σε κόσμους γνώριμους, σαν αυτόν που είδε και γνώρισε ο Απόστολος Παύλος.

Ένα άλλο θέμα είναι η Ελληνική Γλώσσα. Η γλώσσα που γέννησαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας και οι οποίοι την δημιούργησαν τέλεια.  Απόδειξη είναι  ο δανεισμός  που γίνεται από την γλώσσα μας σε όλες τις ευρωπαϊκές, λόγω της έλλειψης νοήματος και συσχετισμού στο να αποδοθεί τέλειο νόημα, ιδίως το τεχνικό λεξιλόγιο  και  το επιστημονικό.


Απόδειξη των ανωτέρω  είναι η ανάλυση  μιάς ελληνικής λέξεως, π.χ. το ρήμα  «μαθαίνω». Ουσιαστικά: μάθημα, μάθηση μαθητής, μαθητεία. Επίθετο: μαθητευόμενος, Επίρρημα: μαθαίνοντας.

Όπως βλέπουμε όλα τα παράγωγα από το ρήμα, που είναι θα έλεγα ο κυβερνήτης, έχουν την ιδία ρίζα και αυτό είναι μια μικρή απόδειξη  του μεγαλείου της ελληνικής  γλώσσας, σε συνοχή και νόημα.

Εν αντιθέσει, ας πάρουμε την ιδία λέξη στα Αγγλικά. Το  verb «to learn». Ουσιαστικό: pupil. Επίθετο: learner. Επίρρημα: ανύπαρκτο.

Όπως βλέπουμε, ουδεμία ή μικρή σχέση έχουν  τα παράγωγα  ως προς το ρήμα. Τουτέστιν φτώχεια γλωσσική και γι΄αυτό αναγκάσθηκαν  να μετατρέψουν  ελληνικές λέξεις  στα αγγλικά, δίνοντας τους αγγλική προφορά, η οποία είναι και η βάση της ίδιας της γλώσσας, οι δε αγνοούντες το γεγονός δέχονται  τις λέξεις  υποστηρίζοντας ότι έρχονται από το Γαλλικό ή και Λατινικό λεξιλόγιο. Τέλος η αυτού καθ’ εαυτού αγγλική γλώσσα αποτελείται  μόνο από  μονοσύλλαβες και δισύλλαβες  λέξεις, ο δε υπόλοιπες έρχονται από την ελληνική και λατινική γλώσσα.

Γι’ αυτό είναι εθνική ντροπή να  χρησιμοποιούμε ξένες λέξεις, σε αντικατάσταση των ελληνικών, π.χ. «to risk» αντί του «κινδυνεύω». Μάλιστα δε, έχει ρηματοποιηθεί στη λέξη «ρισκάρω».

Νικόλαος Πούλιος
Ομότιμος Αρχιγραμματέας Ι.Α. Θυατείρων & Μ.Β.

1 comment:

Α. Παπαγιάννης said...

Το "μαθαίνοντας" δεν είναι επίρρημα, αλλά απαρέμφατο. Όσο για το risk, δεν είναι το ίδιο με το κινδυνεύω. Καλή και χρυσή η γλώσσα μας, αν την ξέρουμε και την χρησιμοποιούμε σωστά, αλλά δεν είναι ούτε η μόνη ούτε και αλάθητη. Κάθε γλώσσα έχει τα δικά της προσόντα και πλεονεκτήματα. Να τιμούμε την ελληνική γι' αυτό που είναι πράγματι, και όχι κάνοντας συγκρίσεις με άλλες γλώσσες.