Sunday 4 April 2010

Κυριακή του Πάσχα - Το μνημείο είναι κενό...

Η πορεία του μαρτυρικού δρόμου πολλές φορές μοιάζει με το δύσκολο δρόμο που μας επιφυλάσσει η ζωή. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι όσο σκοτεινό κι αν είναι το μονοπάτι που διανύουμε πάντα στο τέλος υπάρχει το φως που συνοδεύει την «Ανάσταση».

Με ευλάβεια οι ψυχές μας παραμένουν ανοικτές, υποδεχόμενες το Φως, την αγάπη και την ελπίδα που απορρέει από την κορυφαία απόδειξη της χριστιανικής πίστης, την Ανάσταση της Ζωής! Η Αναστημένη Αγάπη, που είναι βέβαια ο ίδιος ο Λόγος του Θεού, ας πλημμυρίσει τις καρδιές μας, αυτές τις μέρες και πάντοτε!

Σαν του κεριού το Άγιο Φώς της Ανάστασης το βράδυ, να 'ναι η ζωή μας φωτεινή χωρίς σταλιά σκοτάδι! Γένοιτο!

2 comments:

Αλντεμπαράν said...

ΧΡΙCTOC ANECTH αδερφέ. η χαρά είναι μεγάλη!ευχές και δια του προσώπου σου να μετέχουν όλοι σε αυτήν.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Ανάστασιν Χριστού θεασαμένη...ευχές εγκάρδιες αφήνω για Υγεία, ευημερία, Γαλήνη, Πρόοδο και Μακροημέρευση ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

Μετ'ασπασμών τε και εναγκαλισμών