Tuesday 4 November 2008

Χωριό "Παύλος Μελάς"


Στην πρόσφατη επίσκεψή μας στην ελληνικότατη Μακεδονία μας, περάσαμε από το χωριό Παύλος Μελάς. Παλαιότερα το χωριό ονομάζονταν Στάτιστα. Μετά όμως από την θυσία του Παύλου Μελά εκεί, μετονομάσθηκε παίρνοντας το ένδοξο όνομα του ήρωα.

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αναφέρω την ιστορία του σπουδαίου αυτού Έλληνα, που θυσιάστηκε εκούσια για την αγαπημένη του Πατρίδα. Είναι λίγο-πολύ γνωστή. Αξίζει πάντως να αναφέρουμε ότι ο ήρωας βρήκε σε εκείνο το χωριό καταφύγιο, στο σπίτι του Ιερέα και Δασκάλου του χωριού. Η παπαδιά τον φιλοξένησε με πολύ αγάπη, όπως μας πληροφορεί ο εγγονός τους Γ. Τσάκαλος, που μας έδειξε το σπίτι. Εκεί τελικά φονεύθηκε μετά από προδοσία.

Οι απόγονοι του Ιερέα δώρησαν το σπίτι στην Ελληνική Πολιτεία για να αποτελέσει σημείο αναφοράς, για την πολυτάραχη σύγχρονη ιστορία της Μακεδονίας. Δυστυχώς το σπίτι βρίσκεται σήμερα σε άθλια κατάσταση και κανείς δεν φροντίζει για την τακτοποίηση του θέματος αυτού.

Αυτό το σπίτι-μνημείο, όπου στις 13 Οκτωβρίου 1904 ο Παύλος Μελάς άφησε την τελευταία του πνοή, αφέθηκε να ρημάζει από την αδιαφορία του ίδιου του κράτους, για το οποίο αυτός έδωσε τη ζωή του. Από το 2004 είχε προκηρυχθεί «Αρχιτεκτονική μελέτη επισκευαστικών εργασιών» στο σπίτι, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα.

«Πού και πού έρχονται και σοβαντίζουν δυο Αλβανοί», είπε ο Γ. Τσάκαλος. Ο Θεός της Ελλάδας, που έλεγε κι ο Στρατηγός Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ας βάλει το χέρι του. Γιατί αν περιμένουμε από τους διάφορους επίσημους φορείς σωθήκαμε!!!
.

1 comment:

Anonymous said...

Από το συγκλονηστικό αυτό σας κείμενο, συγκρατώ δύο λέξεις.
ΠΡΟΔΟΣΙΑ-ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ....
Αν αυτός ο τόπος που λέγεται Ελλάς δεν είχε στο αίμα της αυτά τα δύο καταραμένα κύτταρα, αν θα υπήρχε τρόπος να τα ξεριζώσουμε με όποιο τίμημα, σίγουρα θα γινόμασταν καλύτεροι.
Την Ιστορία μας την αγνοήσαμε.
Την Θρησκεία μας την περιγελάσαμε.
Την Παράδοση μας την ευτελίσαμε.
Την τιμή μας την χάσαμε κάπου ανάμεσα στις καφετέριες και τα χοροπηδάδικα, τα 4Χ4 και την ύπνωση της ευμάρειας.
Τον Πολιτισμό και τις Μνήμες μας, τα κάναμε σκουπιδότοπο και ρημαδιό.
"Ο Θεός της Ελλάδας ας βάλλει το χέρι Του"...
Κ.Κ.